W sepii i szarości .

Wspaniałe jest miłosierdzie, jak deszczowa chmura w czasie suszy.

                                                                      Mądrość Syracha
 
Niedziela  Miłosierdzia Bożego .
Tyle lat, a ciągle ból w sercu. Dzisiaj szłam tą samą drogą, jak tamtego dnia, kiedy żegnałam Tatę.

Pamiętam, że patrzyłam po twarzach ludzi, którzy przyszli na pogrzeb.
- Dzisiaj jest Twój Wielki Dzień Tato! - myślałam.
Oni Wszyscy przyszli  tutaj dla Ciebie.
Przyszłoby znacznie więcej osób, gdybym nie skamieniała z bólu  i potrafiła myśleć  logicznie. Nie uroniłam ani jednej łzy - miałam suche oczy, a w sercu ból.

Phalaenopsis

Od tamtego czasu nikomu już nie kupuję storczyków  Cymbidium- kojarzą mi się ze śmiercią.......

 

Obaj odeszli w kwietniu-  Najstarszy i  Najmłodszy- dwaj kochający się bracia.

O Tamtym nie można było słowem wspomnieć, nie można było wywiesić nekrologu i nawet płakać przy symbolicznym grobie, bo stale niszczono pamiątkową tablicę na rodzinnym grobowcu żony.

 Leżał  daleko,  nie wiadomo gdzie, nie zaznając spokoju nawet po śmierci. Kiedy w latach siedemdziesiątych  dzieci w Piatichatkach odkryły żołnierskie groby, dla zatarcia śladów świdrami mielono ciała, dla szybszego rozkładu zwłok w otwory dołów sypano wapno,

 Czas odkurzyć i otworzyć poskładane w szufladach dokumenty, pokazać ich twarze, pościągać pajęczyny z pomników.
Tak naprawdę tylko rodziny o nich pamiętają, dla innych są tylko tematem.

Tato niewiele wiedział o nauce i służbie swojego brata- był małym chłopcem, kiedy widział go po raz ostatni.
Uzupełniając dokumenty, dostałam od znajomego historyka historiografii kopie sprawozdań Dyrekcji Gimnazjum, w którym uczył się Stryj - za dziesięciolecie 1918/19-27/29 i za rok szkolny 1930/31.
Z wielką przyjemnością czytałam o  sukcesach Stryja - wyróżnia się w szkole jako doskonały sportowiec.
Nad łóżkiem Babci wisiało Jego zdjęcie, wykonującego skok wzwyż.
Sztafeta 4 x 100m w składzie z Nim osiągnęła najlepszy czas w okręgu lwowskim.
Zajmował też czołowe miejsca w pięcioboju (bieg na 100m , skok w dal, skok wzwyż, rzut kulą- 5 kg i rzut dyskiem-2kg). Doskonale skakał w dal.

Czyż to nie wspaniałe móc przeczytać o tym, po tylu latach.
W bibliotece cyfrowej znalazłam gazetę z 1926 roku, potwierdzającą te sukcesy.

Jakże podobni byliśmy do siebie- oboje świetni w sporcie, o dużej sprawności fizycznej.
Teraz rozumiem skąd u mnie zdolności lekkoatletyczne, zamiłowanie i predyspozycje do piłki ręcznej.

W sprawozdaniach gimnazjalnych  czytam:
'.....Uczniowie stosowali zdrowo pojęty sport lekkoatletyczny nie mechanicznie, ale rozumowo dla wszechstronnego rozwoju i stworzenia z siebie zdrowego typu przyszłego żołnierza polskiego- o charakterze wielobojowca …'

 Gimnazjum i Szkoła Oficerska to oddzielne tematy, który kiedyś poruszę.

 

Dużo Nazwisk można tutaj wstawić

 

 z tej  oto Księgi .
Zaglądnijcie, popatrzcie Kim byli, ile ocaliła ludzka pamięć.
 Charkowska Księga Cmentarna zawiera 3812 biogramów


Słowo wstępne napisał Pan Prezydent Ryszard Kaczorowski,
Pan Andrzej Przewoźnik opisał Cmentarz w Charkowie.
W księdze znajdziemy również opis obozu w Starobielsku.

 

Początkowo Brat Taty służył w 39 Pułku Piechoty Strzelców Lwowskich.
Dopiero jesienią 1938 r. utworzono w Trauguttowie Centrum Wyszkolenia Obrony Przeciwlotniczej i Przeciwgazowej, gdzie został przeniesiony.
 

Fragment kartki pocztowej z Trauguttowa. Wyraźnie widać datę  - VII 39 rok. Informował w niej, że jest już po ślubie i czekają z żoną na urlop, którego nigdy nie dostał.....

 

W połowie września  1939 roku Ciotka za namową Stryja, wraz z innymi ewakuowanymi rodzinami żołnierzy, opuściła Brześć. Dotarła do Rumunii i dalej do Persji lub Palestyny (Tato mówił mi gdzie, ale zawodzi mnie pamięć ). Opiekowała się polskimi dziećmi.

Po wojnie wróciła do Polski. Wyszła powtórnie za mąż. Zmarła bezdzietnie na raka piersi, zanim się urodziłam.

 

Starobielsk - teren byłego obozu- mała cerkiew.

 

W obozie w Starobielsku przebywał również Brat Żony Stryja - oficer rezerwy.

Jego rodzinę wywieziono 6.04. 1940 roku spod Lubaczowa do Kazachstanu.

Starsza córka zmarła na tyfus, syn zginął w kampanii włoskiej. Do Polski w 1945 roku wróciła żona wraz z młodszą córką. 

 

 Chciałam Wam powiedzieć, że Charków to taki las-park. Cmentarz położony jest w lesie.

 

Na drzewach porosty, które świadczą o czystości powietrza. Wybudowano tam sanatorium dla NKWD.  

Mogiły( doły śmierci) mają postać kurhanów. Wyłożone zostały kostką z ciemnego bazaltu.

 Wzdłuż dawnej drogi, którą przywożono zwłoki zamordowanych jest 75 grobów masowych, w tym 15 polskich.

 

Na polskich grobach stoi jednoramienny krzyż, na innych grobach - przedstawicieli różnych narodowości, ofiar terroru stalinowskiego 1937-1940 - krzyże prawosławne.
Wśród  zamordowanych z innych narodowości są także Polacy - obywatele -  I  Rzeczypospolitej.

 Pozostali oni poza granicami Polski na mocy Traktatu Ryskiego-  po wojnie 1920 r.. 

To mało znane fakty.... –  ponad 1,5 mln Polaków spotkał tragiczny los – wysiedlenia, prześladowania, katorga, głód i śmierć.

Miało to miejsce jeszcze przed II wojną światową

Tak się złożyło, że polskie ofiary ludobójstwa sowieckiego należą do najbardziej zapomnianych i bezsilnych. Mordowano ich dlatego, że byli Polakami i dlatego, że powstał system, który usankcjonował masowe ludobójstwo.

Możecie poczytać o tym w Echu Polesia.

 

Zdjęcia z Cmentarza Wojennego w Charkowie i Bykowni zamieściłam  już na swoim blogu w Miłość to '. Są tam także zdjęcia ze Starobielska.

 

Masowe ludobójstwo Polaków trwało przez całą II wojnę i jeszcze długo po jej zakończeniu.

Ciągle odkrywane są kolejne, nowe miejsca kaźni. 

 

 

Dzwon ' Charków '

W ilu jeszcze  miejscach umieszczone zostaną dzwony z tekstami Bogurodzicy ?

 

Wielu ludzi chciałoby pochylić się nad mogiłami swoich bliskich, jak np. Dana nad mogiłą swojego Dziadka.
 

Zawsze podziwiałam mojego Tatę za to, że nigdy nie czuł nienawiści do narodu rosyjskiego, a całym sercem nienawidził  totalitarnego systemu politycznego, który obrócił się przeciwko różnym nacjom i narodowościom, w tym również rosyjskiej.

Oglądacie film o Annie German ? Jeżeli oglądacie to mieliście okazję zobaczyć czym był stalinizm.

 

Mam nadzieję, że kiedyś, w trudnej do określenia przyszłości zapoznam się z teczką osobową mojego Stryja, założoną w obozie, w Starobielsku, przeczytam relacje z wielokrotnych przesłuchań.
Znał świetnie język rosyjski, którego uczył się w Szkole Oficerskiej .

Spośród kilkunastu tysięcy Oficerów nie było praktycznie nikogo, chętnego do współpracy z Sowietami.
Tak zostali wychowani.
Wiedzieli o co walczą.

Jestem przekonana, że Stryj nie chciałby tej naszej teraźniejszości ..... dla swojego młodszego Brata, dla swojej rodziny.....

..........Proszę pamiętajcie o Nich, kiedy mnie już nie będzie.....

 

 Kończę posługując się piętnastą przestrogą Marszałka Piłsudskiego :

' Historię swoją piszcie sami, bo inaczej napiszą ją za was inni i źle '.........

                                                                                   &



Wiosna, za oknem gwiżdże kos, teraz już rzadko zaglądać będę do smutnej historii, a więcej do ogrodu.
Serdeczności wiosenne ślę.